Przemyślenia o małżeństwie i rodzicielstwie po wizycie gości

Wczoraj u mnie i Natalii był kolega z żoną i 3-miesięcznym dzieckiem. Natalia się trochę zezłościła na mnie, bo to są bardziej moi znajomi niż jej a ja w piątek pojechałem do domu na wieś i przyjechałem dopiero w sobotę koło 13.00.  Nawet zrobiła mi wyrzuty publicznie na moim blogu. Zresztą tak już to będzie u mnie chyba dłużej, że Natalia będzie mi pomagała w redagowaniu tego bloga i będzie zamieszczała również swoje przemyślenia. Co do złości myślę, że jej przeszło szybko. Bo w sobotę zdążyłem jeszcze przed wizytą znajomych wysprzątać mieszkanie, zwłaszcza kuchnie i zrobiłem zakupy. Gości oprócz sałatką i sernikiem, których przepisy zamieściła moja luba w poprzednim tekście podjęliśmy domowym słodkim winem z jeżyn i domową malinówką. Wyszła jednak moja niewiedza bo okazało się, że karmiąca piersią matka nie może pić alkoholu i jeść większości rzeczy. Do tej pory myślałem, że wielu rzeczy nie wolno jeść i pić tylko w ciąży a później, że już tak. Kolega jednak się poczęstował alkoholem. Nie wiem jakie wy macie odczucia odnośnie domowych alkoholi ale moje wino i malinówka produkcji siostry Natalii lepiej mi smakują od tych sklepowych. Trochę porozmawialiśmy sobie o życiu naszym planowanym ślubie i ich nowym członku rodziny. Zobaczyłem w nich duże zmęczenie. Widać, że ta mała istotka daje im mocno popalić i czyści kieszeń. Choćby przez wizyty lekarzy którzy liczą sobie masę kasy za wizytę (150 zł). Bałem się i nadal mam obawy przed małżeństwem ale te obawy to nic w porównaniu do obaw przed rodzicielstwem. Nie wiem jak sobie poradzę finansowo zwłaszcza ale też i nerwowo czy wytrzymam. Wiem jednak, że odkładać rodzicielstwa w nieskończoność nie można. Zacząłem się zastanawiać skąd we mnie taki strach przed małżeństwem i rodzicielstwem. Doszedłem między do wniosku, że chodzi o kasę. Pieniądze są niestety podstawą funkcjonowania rodziny. Z pewnością łatwiej utrzymać się dwóm dorosłym osobom niż dorosłej parze z małym dzieckiem czy dziećmi szczególnie dziś gdy ta praca jest tak niepewna. Drugi powód to konieczność zmiany trybu życia z leniwo- zabawowego na ten podporządkowujący wszystko dziecku. Ile ja się osłucham teraz od mamy, koleżanek, "że po ślubie nie będziesz miał czasu na to czy tamto", albo "zobaczysz czeka Cię to samo co mnie". Kolejny powód do braku chęci zakładania rodzin według mnie bardzo nietrafiony znalazłem w artykule na wirtualnej polsce gdzie autorka, pewnie zapalona feministka przekonywała, że Polki nie chcą się, żenić bo dziś polscy faceci są nieodpowiedzialni, że to maminsynki, są nie wykształceni i na dodatek nie dbają o higienę. Myślę, że takie argumenty wyssane z palca, jeżeli nie z innej części ciała na 4 litery mógłbym postawić i kobietom. To czysta demagogia dla mnie. Na ostatni powód braku chęci do zakładania rodzin wpadłem wczoraj podczas wizyty znajomych. Mianowicie są nimi szeroko rozumiane media: prasa, książki, internet, telewizja, kino, gry komputerowe, kultura. Nie potrafię wskazać dziś żadnego męskiego wzorca bohatera książki, filmu, serialu, który byłby bohaterem, przeżywał przygody. Zawsze są to rozwodnicy, samotni strzelcy, lub byli mężowie szukający zemsty za zabicie partnerki. Owszem mężczyźni żonaci są, ale tylko jako dodatek, są poukładani i kochający ale też bojaźliwi i wycofani w porównaniu do głównego bohatera. To tak jakby faceta we własnej rodzinie nie czekało już nic ekscytującego w życiu, tak jakby już trafił na sportową emeryturę po dniu zawarcia małżeństwa. Co tak zdrowo rozumując nie jest chyba prawdą. No nie wiem czy mam rację ale przez cała noc nie przypominam sobie żadnego fikcyjnego bohatera, który byłby żonaty i miał dzieci. No chyba, że byłaby to komedia lub serial komediowy.