przychodzi baba do okienka

Życie jest moją najlepszą muzą. Dziś w pracy doświadczyłem ciekawego przypadku, który mnie natchnął do napisania  tego tekstu. To doświadczenie tak na mnie wpłynęło, że być może powstanie nawet cykl notek.

Pewnie nie którzy z czytelników jeszcze pamiętają taki serial komediowy emitowany swego czasu na Polsacie tzn "Świat według Bundych" Ten serial do reszty i na zawsze określił czy wręcz wypaczył moje poczucie humoru. Stałym elementem prawie każdego odcinka była chwila, gdy All, głowa rodziny, sprzedawca damskich butów wchodził do domu wracając z pracy i od progu narzekał na swoją pracę a właściwie na klientki sklepu, które przyszło mu obsługiwać. I ja tak dziś jak All Bundy mam ochotę ponarzekać na jedną petentkę, która zawitała do mojego okienka.

Co prawda obsługa "okienka" to nie jest moje codzienne zajęcie, lecz dziś na chwilę przyszło mi zastąpić koleżankę, która na 15 minut musiała wyjść. Więc siedziałem i czekałem na wypadek gdyby zadzwonił telefon, lub gdyby ktoś zechciał o coś zapytać lub zostawić dokument. Nie brałem na stanowisko pracy żadnej pracy przypisanej do mnie gdyż zastępstwo miało trwać góra 15 minut. I pojawiła się ona, blondynka, krótkie włosy w wieku ok 40, 50 lat.
Od razu poinformowała mnie, że przychodzi do mnie po wydanie zaświadczenia gdyż w sąsiednim okienku nie ma koleżanki, czeka do niej spora kolejka a ja z jakiegoś powodu nikogo nie obsługuję. Grzecznie panią poinformowałem, że musi jednak poczekać w kolejce do koleżanki, która najpewniej poszła do kierowniczki uzyskać podpisy lub za potrzebą, że ja obsługuję w innym zakresie petentów. Pani jednak nie chciała dać za wygraną, przecież ja mógłbym wstać z krzesła podejść do sąsiedniego stanowiska i wydać jej to zaświadczenie, że to chyba potrafię. Odpowiedziałem, że mi przykro ale jednak tego nie potrafię i że musi poczekać w kolejce do okienka w którym wydają zaświadczenia.

Z jednej strony muszę powinszować tej pani, spokojnie i powoli mówiąc ta osoba w dwóch zdaniach zdążyła mi zarzucić trzy grzechy urzędników: małą ilość obowiązków ( no wiecie na kawkę i papierosa zawsze jest czas), brak chęci pomocy i brak kompetencji.
Wszystko byłoby ok gdybym tylko poczuwał się do popełnienia tych przewinień. Faktycznie w chwili w której podeszła do mnie ta pani nic nie robiłem, jednak kończąc rozmowę z tą personą już czekały do mnie inne osoby. Zresztą z czego mam się tłumaczyć, jestem przekonany, że nie ma takiej pracy, w której w każdy dzień, w każdej minucie bite osiem godzin pracownik nawet nie ma czasu się wysikać czy wymienić zdania z inną osobą lub po prostu musi zwykle poczekać aż np w moim wypadku wydrukuje się jakieś pismo. Czasem zdarza mi się zawiesić np patrząc w okno, przyznaję ale nie czuję, że wtedy nic nie robię. Są być może pracoholicy ale oni jedzą, śpią i nawet uprawiają seks w pracy. Teraz pisząc to wydaje mi się, że pracoholicy mają lepiej w pracy niż ja. Zresztą zanim znalazłem pracę w urzędzie, zdarzyło mi się pracować na budowie, w tartaku i zawsze były chwile, w których akurat nic się nie robiło. Być może w firmie tej pani, której jest właścicielką jest taki terror, że może ze swoimi pracownikami robić co chce, być może jej mąż też musi chodzić jak w zegarku, na szczęście nie jestem ani jej pracownikiem, mężem czy kochankiem tylko pracownikiem urzędu i charyzma tej pani  z łatwością mogła odbić się od mojego urzędniczego pancerza.
Oczywiście mogłem podejść do stanowiska pracy koleżanki i zacząć szukać tego pisma, zrobiłbym to gdyby była to sprawa życia i śmierci, lub gdybym wiedział, że koleżanka nie wróci. Nie miałem jednak w tej sytuacji ochoty robić jej bałaganu na biurku, po którym musiałaby układać na nowo wszystko przez kilka minut tym bardziej, że nie wiedziałem gdzie co ma. Zresztą nie znam jej procedur i do końca nie wiem jak odznacza sobie wydane zaświadczenia i czy osoba, która ma dostać zaświadczenie nie musi jeszcze jakichś dodatkowych warunków spełnić przed otrzymaniem pisma. Kobieta, która mnie odwiedziła, mimo dużej kolejki nie musiała czekać w niej nawet 10-ciu minut.

Zdarzenie to nie utkwiłoby mi specjalnie w głowie bo wiem, że ludzie są z takich czy innych powodów nastawieni negatywnie do urzędów. Być może ta pani musiała przed otrzymaniem zaświadczenia zapłacić jakiś zaległy mandat (mam cichą nadzieję, że tak, ale tego nie wiem niestety).
Rozumiem, też, że czasami, ktoś błądzi po urzędzie i grzecznie pyta gdzie ma się udać lub co zrobić, wtedy w miarę swojej wiedzy kieruję w odpowiednie miejsce taką osobę. Ta kobieta jednak próbowała swoim zachowaniem mnie upokorzyć, jednocześnie próbując coś załatwić poza kolejką tak jakby jej zasady nie dotyczyły a tego bardzo nie lubię. Skojarzyła mi się z taką babą-przedsiębiorcą na którą robi kilku pracowników a ona świetnie odnajduje się w dyrygowaniu pracownikami, że to potrafi najlepiej. Z drugiej strony pewnie ta osoba ma w głowie stereotyp urzędnika-darmozjada żyjącego z podatków. Więc myślę, że jesteśmy kwita, ona mnie nie lubi, ja jej też.

Zastanawiam się nad dodawaniem tekstów o moich kontaktach z petentami, nie wiem jednak czy to dobry temat do pisania. Muszę się zastanowić, ten tekst jednak nie wyszedł mi za bardzo śmieszny.