nominacja dobrych myśli - 3 chwile z życia, które dobrze wspominam

Zostałem zobligowany przez myslinieskrywane, w związku z jego nominacją do opisania trzech miłych wspomnień z mojego dotychczasowego życia.

Przyznam się, że miałem problem z wyborem miło wspominanych przeze mnie sytuacji. Nie żebym nie miał czego wspominać, również nie chodzi o to, że nie doceniam tego co mnie w życiu spotyka. Gdy otrzymałem nominację zdałem sobie sprawę, że dużo łatwiej sięgnąć mi pamięcią do spraw, które mnie rozczarowały, zdenerwowały czy też doprowadzały do rozpaczy niż do spraw, które mogę miło wspominać. To chyba nie tylko moja przypadłość, ale również większości ludzi. Wydaje mi się, że gdy coś miłego nas spotyka to owszem cieszymy się ale zarazem chcemy otrzymywać tego szczęścia coraz więcej, przestajemy się cieszyć z tego co nam się przydarzyło, przyjmując to za coś normalnego, za coś co nam się należało, jednocześnie dążąc do jeszcze większych dawek szczęścia. Z negatywnymi zdarzeniami jest inaczej, te pamięta się bardzo dobrze. Taką mam teorię. W każdym razie inicjatywa pisania o miłych zdarzeniach jest jak najbardziej słuszna. Od czasu do czasu należy sobie przypomnieć, że zdarzają się nam w życiu nie tylko rozczarowania i że nasze życie nie jest ciągle tylko w szarym kolorze.

Oto moje trzy miłe wspomnienia z którymi pragnę się z wami podzielić.

1/ W liceum nie miałem lekko, mimo, że byłem jednym z lepszych uczniów, to w klasie w której było wielu sportowców na pierwszym miejscu był jednak sport a ja fizycznie odstawałem wyraźnie od najlepszych.. Będąc na obozie letnim na Kaszubach ze swoją klasą wzięliśmy udział w turnieju piłkarskim z innymi rówieśnikami z innych szkół. Wystawiliśmy dwie drużyny. Oczywiście znalazłem się w tej słabszej. Naprawdę niczego tak wtedy nie pragnąłem jak utrzeć nosa bardziej wysportowanym kolegom z klasy, którzy wręcz z nas się śmiali. Ten turniej był turniejem mojego życia. Świetnie mi szła gra na bramce. Dzięki głównie mojej postawie wygrywaliśmy lub remisowaliśmy a kolegom z klasy, teoretycznie bardziej wysportowanym trafiały się porażki. Nie wygraliśmy jednak turnieju, moja drużyna zajęła drugie miejsce, niestety za naszymi kolegami z klasy nad czym ubolewam mimo to jednak i tak wygraliśmy ich szacunek. Od tego momentu moje życie w liceum stało się dużo bardziej znośne. Powiem nawet, że do mojego polowego łóżka na obozie w nocy zawitała koleżanka z klasy. Twierdziła, że pomyliła namioty ale ja wiem swoje.

2/ Kolejne miłe wydarzenie z mojego  życia, o którym chce wspomnieć miało miejsce gdy po dwóch latach na bezrobociu poszedłem w końcu się wyrejestrować. Długo o tym marzyłem, comiesięczne podpisywanie listy w Urzędzie Pracy bardzo mnie dołowało. Pracownicy tego urzędu wydawało mi się, że traktowali bezrobotnych jak niedorozwojów, jak ludzi nie umiejących sobie poradzić w życiu, fajtłapy. Zapamiętałem taką sytuację, że raz jeden, jedyny raz wysłali mnie z urzędu pracy na rozmowę o pracę do jakiejś firmy, gdy zapytałem czy w to miejsce wysłali inne bezrobotne osoby to kobieta, która była w pokoju z pracownikiem urzędu który mnie obsługiwał, roześmiała się pod nosem, w dość jednak głośny, lekceważący sposób. Trochę mnie to ubodło, zwłaszcza, że pytanie wydało mi się sensowne. Nie odezwałem się jednak wtedy, pomyślałem, że będę mądrzejszy. Pani, której przyszło mnie wyrejestrować z grona bezrobotnych miała bardzo zdziwioną minę gdy to robiła, czym zrobiła mi wielką przyjemność, to tak jakbym rzucał pracę w znienawidzonej firmie, mając lepszą ofertę i wiedząc, że nie mają osoby, która mogłaby mnie zastąpić.

3/Ostatnie miłe chwile z mojego życia o których chce wspomnieć to wywołany moim zachowaniem niepochamowany śmiech  mojej Natalii. Uwielbiam rozśmieszać wieczorami moją Natalię. Ona udaje, że śpi a ja podchodzę do niej  i słowami próbuję ją rozśmieszyć tak, żeby nie wytrzymała i zaczęła się śmiać. Nie zapomnę jak nie mogła złapać tchu gdy np:

- stwierdziłem, że mężczyzna pasuje do kobiety jak kij do szczotki,

- udowadniałem, że słowa: "chwytać", "chycić" muszą pochodzić od słowa "cyc",

- kazałem się nazywać " przyczajonym tygrysem, ukrytym smokiem",

- lub gdy do mojej Natalii mówiłem słowami Khala Drogo z "Gry o Tron" coś w stylu: moje Ty niebo gwieździste, słońce oświecające" itp itd., nie pamiętam co wtedy mówiłem, pamiętam tylko jak się śmiała.

I to wszystko co chciałem dziś napisać o moich miłych wspomnieniach. Przepraszam za dłuższą nieobecność. Czasami wena nie przychodzi do mnie przez dłuższy czas.