50 pierwszych randek -wersja bardzo niebajkowa

Pamiętacie taki film pod polskim tytułem "50 pierwszych randek"? Adam Sandler nie irytował bardzo swoim błazeńskim zachowaniem tak jak to miał w zwyczaju w innych produkcjach, a Dru Berrymore była taka ładna, seksowna i niewinna. Można było tak wyobrazić sobie idealną dziewczynę do związku. Byłem wtedy licealistą - idealistą, jeszcze romantycznym i wrażliwym. Non stop słuchałem wtedy "Slave to love" z tej produkcji, to był mój hit. Słuchając tego przeboju marzyłem o poznaniu takiej kobiety Jak Dru z tego filmu i pragnąłem się jej oddać w niewolę miłości. No cóż młody byłem wtedy i głupi. Dla nieznających filmu przypominam, że akcja filmu polegała na tym, że gościu poznał idealną kobietę, ładną, biuściastą, blondynkę, z poczuciem humoru, nie puszczającą się, nie księżniczkę, no męski ideał kobiety. Niestety miała jeden feler. Cierpiała na rzadką chorobę objawiającą się tym, że po urazie głowy jej pamięć zatrzymała się na dniu wypadku. Do tego momentu pamiętała wszystko oprócz samego wypadku. To co się działo z nią później zapominała każdej nocy podczas snu. I w takiej kobiecie zakochał się Adam Sandler. Historia bardzo romantyczna. Co dzień musiał zdobywać swoją ukochaną od nowa, bo ona wszystko w nocy zapominała. No cóż film wtedy bardzo mi się podobał i dziś go mogę polecić. Teraz jednak pragnę przedstawić wam wizję co by się stało gdyby taką przypadłością został dotknięty mężczyzna, mąż, ojciec trojga dzieci.

Jest 30 czerwca 2016 r. niedługo wybije północ. Janusz oglądał mecz Polska - Portugalia, pił piwo i jadł czipsy, z żałości po przegranym w tak frajerski sposób meczu doznał wylewu do mózgu.

1 lipca 2016 r. - szpital powiatowy - załamana żona Janusza słyszy wyrok od lekarza. Pani mąż nie będzie taki jak był do tej pory, w skrócie niech pani sobie obejrzy 50 pierwszych randek, mąż ma dokładnie tak samo. Kobieta płacze, martwi się o siebie, dzieci, finanse no i męża, jaki był taki był ale był. Chlał piwo, awanturował się, znikał z kolegami w nocnych klubach ale wracał i zarabiał, czasem się sprawdzał w łóżku ale nigdy gdy ona akurat miała ochotę. Co teraz będzie?

3 lipca 2016 r. - żona ma niedzielę ale u Jana do usranej śmierci będzie tylko czwartek a to dzień pracujący. Jego pech, że nie dostał wylewu w sobotę czy niedzielę, albo chociaż piątek, Jan jak w każdy czwartek idzie na budowę i zarabia na żonę i małe dzieci. Wieczorem ogląda mecz i jak zwykle ma nadzieje, przed północą zasypia wreszcie w konwulsjach.

3 lipca 2017 r. - u Jana jak zwykle czwartek, żona już się przyzwyczaiła, że jej mąż pracuje 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku. Takie życie. Wszyscy ją żałują, bo jej mąż nie jest już zdrowy. Ona się już przyzwyczaiła, dostała na niego pieniądze dodatkowe z opieki społecznej i rentę, jak już wspomniałem mąż dużo pracuje, może mieć kochanka a jak mąż się dowie to i tak na drugi dzień zapomni. W dniach okresu może zrobić mu Sajgon, wyładować swoje frustracje i tak nie będzie musiała przepraszać. Uwielbia patrzeć jak mąż z nadzieją ogląda co dzień ten sam mecz,  za każdym razem nie może się nadziwić, bo mąż zawsze ma inny grymas twarzy po porażce. Gdy potrzebuje odskoczni od wszystkiego jedzie sobie na wczasy a męża zostawia samemu sobie w domu, czasem go przykuje do kaloryfera. Można tak żyć.

3 lipca 2018 r. - pojawił się super lek na dolegliwość Jana, żona nie może dopuścić do sytuacji w której Jan odzyskuje świadomość, planuje morderstwo lekarza, który zaproponował terapię, planuje morderstwo męża i swoje w ostateczności.

3 lipca 2019 r. - mimo śmierci lekarza prowadzącego Jan odzyskuje świadomość, jego umysł nie mógł już tak dłużej żyć i sam się uzdrowił. Janowi przypomniały się wszystkie ostatnie czwartki. Podrapał się po głowie i po chwili namysłu zawołał Halinka... ku.. chodź tutaj. Co się potem wydarzyło sami sobie dopowiedzcie.