A może by tak wypisać się z państwa i założyć własny kraj?

Ostatnio z moją kochaną Natalią odkryliśmy w czeluściach Internetu serial "Demony Da Vinci" luźno oparty na życiu słynnego człowieka renesansu. Głupkowaty strasznie ten serial. Leonardo da Vinci przedstawiony jest w serialu jako taki średniowieczny MacGyver, który potrafi np z łajna nietoperza ulepić bombę, dosypuje siarki do stopów żelaza, żeby była mniej krucha, robi już czarnobiałe fotografie i wyświetla je na niebie, żeby całe miasto mogło je zobaczyć. Do tego Leonardo chodzi w rurkach, ma zarost, jest biseksualistą i oczywiście walczy z papiestwem, sam ma dość nieokreślony stosunek do Wiary. Jest też niepokonanym wojownikiem, świetnie władającym białą bronią. W serialu można zobaczyć papieskiego penisa (to nie metafora, często w serialach, kinie można na ekranie zobaczyć cycki, w tym jako w jednym z nielicznych ujrzeć można także męskie przyrodzenia w całej okazałości),  biskupów zatruwających hostię i mordujących Medyceuszy na mszy sztyletami oraz Florenckich strażników w czarnych skórach jakby zdjętych z aktorów hardporno. Gdy to wszystko piszę to wydaje mi się, że ten serial jest bardzo lewacki i stanowiący ukłon dla lubujących się w miłości do tej samej płci agnostyków. Odważnych zachęcam do obejrzenia. Mi osobiście się nie podoba nie ze względu na sceny męskiej miłości ale ze względu na absurdalne zdarzenia. Niestety Natalii się podoba i chyba będziemy go razem oglądać, przynajmniej jest się z czego pośmiać. Mnie najbardziej rozśmieszyła nie wiem czemu włócznia znaleziona w papieskim archiwum, która potrafi przebić wszystko.

Nie o tym serialu chciałem jednak pisać a o idei, która urodziła się w mojej głowie po obejrzeniu jednego z odcinków. Mianowicie w jednej scenie, padły zdania o tym, że szczęśliwy władca, który zna swoich poddanych z twarzy, z imienia a tak jest w serialu z Medyceuszami, władcami Florencji. Zacząłem zastanawiać się z Natalią nad powierzchnią państwa Watykańskiego. Sprawdziliśmy na Wikipedii, że to tylko 0,44 km2  z tym, że nie wiedzieliśmy czy to 440 m2 czy 44 hektary. W każdym razie uznaliśmy, że to mała powierzchnia i że moglibyśmy proklamować w swoim mieszkaniu niepodległość nowego państwa o powierchni 50m2. Byłoby fajnie. W końcu w Europie może pojawiło by się państwo na literę K, moglibyśmy się chwalić, że pracujemy za granicą, mamy znajomych za granica, z którymi potrafimy się porozumieć a wszystkie zakupy i usługi importujemy a nie jak to robi reszta plebejuszy czyli kupuje we własnym kraju. Poza tym przestalibyśmy graniczyć z Rosją i Niemcami, co najwyżej wojowalibyśmy z sąsiadami z klatki. Moglibyśmy przestać wstydzić się za polityków, mówiąc, że to nie nasze państwo. Byłbym prawdziwym królem a Natalia moim zastępcom. Byłbym jednocześnie ministrem skarbu, Natalii zostawiłbym ministerstwo wojny. Plusów posiadania własnego państwa można by jeszcze wiele wskazać.
Z drugiej strony bardzo ciężko byłoby takie państwo utrzymać, przydałaby się jakaś bomba atomowa jako odstraszacz, albo może chociaż bomba wodorowa zapożyczona z Korei Północnej. Przerażają mnie też obowiązki, wszystkie sprawy musielibyśmy załatwiać w  bilateralnych umowach z Polską i w ogóle przydaliby się jacyś poddani. Wiem, że to nierealne ale czasem tak marzy mi się własne miasto, którym mógłbym sobie porządzić. Tak tylko chciałem wam napisać o moim pomyślunku.

Na zdjęciu prawie pusta szklanka z alkoholem bez popitki.