Zmierzch śniętych króli - Początek (odcinek 1)

Pięć lat już minęło od czasu gdy zakończyła się wojna domowa. Zginęła CESARZOWA BEATA, nie wiadomo co się stało z MAŁĄ SZARĄ EMINENCJĄ. Unicestwieni zostali tysiące bojowników po obu stronach konfliktu. Władzę w kraju zdobył ZAKON skupiający potężnych wojowników z których najwięksi to minister wojny WU CZEN GA (dewiza: nigdy nie płacę swoich długów) oraz minister finansów RYSZARD LWIA GRZYWA - pięknowłosy młodzieniec znający antyczne sztuki walki. Z racji tego, że jest obecnie moim przełożonym uważam go za narcystycznego bufona, który najpewniej trzepie do lustra, nie chciałbym go jednak spotkać w ciemnej ulicy, wiem, że jetem zbyt słabym wojownikiem, żeby się z nim zmierzyć.

Kraj powoli podnosi się ze zniszczeń a zwykli ludzie znowu mogą wieść w miarę spokojne życie. Wszystko to jednak pozory. Nic już nie jest takie jak było przed krwawą rewolucją. Dziś rządzi brutalna siła. Najmocniejsi wojownicy, wspomagani przeróżnymi wojennymi gadżetami dyktują warunki słabszym. Można wieść bezpieczne lecz marne życie jako niewolnik ZAKONU lub w drodze pojedynków przejść do wyższej kasty. Wojować o lepszy los można legalnie uczestnicząc w organizowanym raz na cztery lata TURNIEJU ŚNIĘTYCH KRÓLI w którym może wziąć udział każdy, nawet najgorszy przestępca, nie ma to znaczenia. Niestety prawie każdy przegrany ginie. Można też zostać renegatem i kroczyć drogą społecznych wyrzutków. Ta droga również bardzo często kończy się śmiercią.

Wybrałem życie niewolnika. Dosyć napatrzyłem się na śmierć podczas wojny. Widziałem jak giną moi wszyscy bliscy, brat, matka, żona, dziecko i dziadkowie. Z nimi zginęły moje ideały. Dziś pragnę tylko przetrwać. Jako w pełni silny młodzieniec wierzyłem podczas rewolucji, że będę w stanie obronić najbliższych. Nie byłem w stanie jednak obronić nawet samego siebie. Byli silniejsi i sprytniejsi. Nie zginąłem tylko dlatego, że należąc do rasy smoków, posiadam unikalne możliwości i jestem użyteczny dla nowej władzy. Zgodziłem się współpracować. Pracuję dziś jako komisarz drugiego stopnia w urzędzie skarbowym w dziale egzekucji.  Komisarz drugiego stopnia KOKO LOKO, jak to chu.. brzmi, no ale dziś już mi to zwisa. Jak przedsiębiorca nie płaci podatków to leję po mordzie, jak się nie zgadza z decyzją urzędnika to ja jestem pierwszą instancją i również leję po mordzie. Czasem zdarza mi się przegrać i potem jest II instancja a w razie konieczności jest sąd I instancji i sąd II instancji, są apelacje i kasacje. I tak toczy się teraz moje żałosne życie. Od mordobicia lemingów do mordobicia lamusów.

Dzisiejszy dzień był inny od pozostałych. Po przebudzeniu poczułem iskrę z ognia który ogarnął mój umysł i serce podczas rewolucji.. Będąc w pracy zostałem zawezwany "na dywanik" do naczelnika urzędu. Stanowisko to pełnił POWIATOWY CELEBRYTA. Cherlak posiadający układy z ZAKONEM, któremu przysłużył się jeszcze przed wybuchem wojny, wkładając na żywo w telewizji we własne odchody flagę ówczesnej władzy. ZAKON w ramach wdzięczności zrobił z niego naczelnika mojego urzędu. Marny z niego wojownik, właściwie żaden, chociaż nie można go lekceważyć. Zgromadził różne ciekawe wojenne artefakty. W pracy zawsze ma na nosie pindole, przez które widać, co kto nosi pod ubraniem. Nie oficjalnie każdy wie, że aby awansować w pracy, dostawać lżejszą robotę i mieć większe premie trzeba do pracy przychodzić bez bielizny ku uciesze naczelnika. Zboczeniec, bez różnicy jest czy to chłop czy baba, ma chodzić bez bielizny. Oczywiście ja chodzę w luźnych bokserkach i to razi mojego przełożonego, traktuje to jak niesubordynacje. POWIATOWY posiada też perukę Wolfganga, która potarta wytwarza prąd o zabójczym natężeniu. 

Naczelnik tak jak podejrzewałem postanowił mnie zwolnić, nie mógł znieść mojej bieliźnianego protestu. Nie lubiłem tej roboty i tak. W inny dzień nawet bym się nie przejął ale dziś pamiętając iskrę z rana jeb... z całej w nochala naczelnika, aż mu spadły z niego pindole. Od razu zaczął pocierać swoją perukę i wytworzył zabójczy prąd. Tępak jednak nawet tego nie wiedział, że skóra smoka jest tak gruba, że nie przewodzi prądu, a zwłaszcza moja zaprawiona w boju. Jeb.. go jeszcze raz tym razem z arbuza i ostatecznie przebiłem bananem. Przynajmniej miał przyjemną śmierć. Tak oto skończyła się moja wegetacja w urzędzie, wtedy zostałem renegatem.