Grepolis - gra online, która ostatnio pochłania mi wiele czasu, zbyt wiele czasu

Podejrzewam, ze większość z was miała okazję zagrać kiedykolwiek w swoim życiu w jakieś proste gry społecznościowe online. U mnie zaczęło się od wirtualnych farm, gdzie gra polegała na sadzeniu, pielęgnowaniu i zbieraniu roślin oraz na hodowli zwierząt. Takie gry nie powalają na kolana grafiką, nie są może zbyt rozwijające, za to mają inne zalety, do których z pewnością należy możliwość rywalizacji z innymi graczami, najlepiej znajomymi z rzeczywistości. Przyznam się, że autentycznie sprawiało mi przyjemność, gdy mogłem sobie posadzić rzadkie drzewko, którego nie mieli inni gracze lub też gdy moja farma była okazalsza od innych. Inną zaletą tych gier, które określam mianem społecznościowych-online jest możliwość zaspokojenia wewnętrznej potrzeby ryzykowania, ciągotek do hazardu. Można obstawiać to co już udało się osiągnąć w grze po to by mieć jeszcze więcej ale z ryzykiem, że straci się to co już się uzyskało. Na szczęście nie ma to znaczenia dla naszych realnych finansów i to jest plus takich gier, poza tym można uświadomić sobie jakie jest ryzyko, jaki ma wymiar inwestowanie realnych pieniędzy w hazard. Kolejną bardzo ważną sprawą w grach jest dla mnie to, żeby takiej grze nie trzeba było poświęcać zbyt wiele czasu, najlepiej według mnie byłoby to nie więcej niż 15 minut pojedynczego przebywania w wirtualnym świecie. Niestety o ile z grami typu "farma" można wyrobić się w takim czasie to już ciężko szukać innych tego typu gier gdzie można zmieścić się w takim limicie. 

Myślałem, że grą, która nie pochłonie mi zbyt wiele czasu będzie Grepolis. I faktycznie na początkowe etapy gry, nie trzeba wiele tego czasu poświęcać. Z czasem jednak niestety się to zmienia a to już jest dla mnie minus. Mimo wszystko postanowiłem przybliżyć wam tę pozycję bo wydaje mi się, że warto się nią zainteresować. Gra ma wiele wspólnego z aplikacjami typu "farma". W trakcie rozgrywki budujemy nasze antyczne miasto (dlatego nazwa Grepolis) rozwijając dziedziny bez których nasza osada nie może funkcjonować: gospodarstwo, senat, magazyn, świątynia, koszary itd. To co jednak wyróżnia tą grę to jest to, że od pewnego etapu gry mamy możliwość prowadzenia wojen z innymi graczami, musimy więc jednocześnie dbać o rozbudowę własnej armii. Wojna może skończyć się zniszczeniem armii lub nawet całkowitym przejęciem lub stratą miasta. Wyobraźcie sobie jakie emocje w człowieku się wytwarzają gdy okazuje się, że ktoś atakuje wasze miasto, na które poświęciliście jakiś czas aby je wybudować i okazuję się, że całkowicie ktoś wyniki waszej pracy przejmuje lub, że udaje się wam odeprzeć atak i jednocześnie przejmujecie wrogie terytoria zwiększając liczbę własnych miast. Powiem tylko, że przez tą grę brat stracił jednego znajomego, a dokładniej mówiąc poznał jego prawdziwy charakter a mi zdarzyło się wybuchnąć na Natalię, że nie wykazała się roztropnością w bronieniu jednego ze swoich miast.

Uczestnicząc w tej rozgrywce można rozwinąć swoje umiejętności planowania, strategii, gdy np. ma się już kilka miast a w każdym są inne potrzeby, umiejętności takie przydają się w realu gdy np. jest kilka spraw do zrobienia i trzeba określić ich  priorytet albo gdy ma się ograniczone środki finansowe i trzeba zdecydować, które potrzeby są najpilniejsze.

Unikatową zaletą tej gry jest możliwość poznania samego siebie. Dzięki grze uświadomiłem sobie, że zdecydowanie bardziej jestem władcą dbającym o gromadzenie zasobów zainteresowanym rozwijaniem tego co już posiadam niż graczem pałającym dziką rządzą prowadzenia wojen i zdobywania nowych terenów. Przyznaję jednak, że radość z odparcia wrogiego ataku i przejęcia takiego miasta jest ogromna.

Tak w punktach przedstawię najważniejsze wady i zalety gry.

Zalety:

- trzeba przyznać, że gra pochłania trochę czasu, zwłaszcza od pewnego momentu, zdecydowanie jednak mniej niż poświęca się innym grom, zwłaszcza komputerowym,

- można z powodzeniem grać bez inwestowania w nią realnych pieniędzy, jest owszem możliwość kupowania bonusów w grze bez czekania, nie ma jednak wyraźnej przewagi graczy płacących nad graczami grającymi za darmo,

- można zabawić się w polityka: zawieranie sojuszy, tworzenie paktów, szpiegowanie, zdrady, przechodzenie do wrogów czy niszczenie wspólnych oraz negocjowanie to są nieodłączne elementy tej gry,

- jest możliwość gry na urządzeniach mobilnych, można więc grać np. w autobusie o ile ma się dostęp do Internetu, nie wszystkie gry mają taką opcję,

- nie "zawiesza się",

- można grać na różnych serwerwach (światach), które różnią się dynamiką gry, na niektórych można grać spokojnie, nie jest możliwa utrata miasta, a na innych znów wręcz odwrotnie, miasto utracić można bardzo szybko np odłączając się od gry np wychodząc na spacer, są też wersje pośrednie, każdy może sobie wybrać co mu odpowiada.

Wady:

- brak rozbudowanego chatu i możliwości wygodnego rozmawiania z innymi graczami, cóż może chodzi o to, że w czasach antycznych nie było takiej możliwości, jest tylko prosta możliwość wysyłania sobie wiadomości

- praktycznie brak możliwości grania z graczami, korzystającymi z tego samego łącza internetowego, co ma przeciwdziałać oszustwom w grze, powoduje to jednak, że często nie można sobie pograć np. z dziewczyną, żoną, bratem.

- grafika nie jest najmocniejszym atutem tej gry.

Zastanawiam się nieraz po co tracę czas na wirtualne rozgrywki. Nie wiem, może to już jest jakiś zły nałóg, staram się jednak, żeby nie tracić na to zbyt wiele czasu. Wydaje mi się, że taka rozrywka jakoś mnie odstresowuje, pomaga rozładować mi złe emocje. Ciekaw jestem jak jest z tym u was? Lubicie grać w tego typu gry? Znacie jakieś dobre tytuły godne polecenia?

No i jeszcze małe ogłoszenie parafialne. W tą niedzielę raczej nie ukaże się kolejny odcinek Koko Loko. Nie rezygnuję z niego jednak nie jestem w stanie dodawać nowych historii o nim co tydzień. W ten weekend planuję od niego odpocząć, pewnie tylko dodam ankietę z propozycją jego kolejnych przygód, które mają się opublikować w pierwszej kolejności. Za to prawdopodobnie powstanie wpis o loterii paragonowej. Pewnie słyszeliście o niej.